Bij de NL Gravel Series in Epe wist Lars van Ark een (derde) podiumplaats te behalen. In het eindklassement eindigde hij eveneens als derde met Thom Bonder (vierde) en Bas Peters (vijfde) vlak achter zich.
Van Ark had de afgelopen periode veel pech, daar rekende hij nu resoluut mee af. ''Als het een keer meezit, dan wil het ook wel'' riep hij na afloop. ''Ik had even tijd nodig om in de wedstrijd te komen. Halverwege de koers kwam ik vanuit de tweede groep bij de eerste, en al snel sprongen er weer drie renners weg. Aan de lichaamstaal zag ik dat één renner uit onze groep iets van plan was. Toen hij naar de drie koplopers sprong, kon ik net aanhaken en achter mij viel het stil. Ik moest even diep gaan, maar na een halve ronde zat ik toch redelijk comfortabel in de kopgroep met verder alleen maar profs. In de eindsprint onderschatte ik mezelf in eerste instantie een beetje en drong ik mezelf naar de achtergrond, maar uiteindelijk pakte dat goed uit en sprintte ik naar het podium.''
Zijn teamgenoten waren minder fortuinlijk. Thom Bonder, schuldbewust: ''Ik ging helaas na een uur op een beslissende moment onderuit op het asfalt en kwam kansloos alleen te rijden op een vlak en winderig parcours. Uiteindelijk ben ik nog met een andere renner in een soort koppelkoers naar voren gereden en met Bas over de finish gekomen die helaas ook door mijn val de aansluiting had gemist'' Bas Peters was één van de renners die door de val gehinderd werden. ''Er viel inderdaad een renner in een blauw shirt voor me net toen de eerste groep brak. Maar dan moet je maar verder van voren rijden. Uiteindelijk ben ik met een groepje nog lekker doorgereden naar finish en werd ik vijftiende. Ook werd ik gehuldigd als beste bij de masters 40+.
Comentários