Aschwin Kruders

KWF actie Gerben Mos levert 5500 euro op

Met zijn toch over 350 kilometer, langs alle Drentse hunebedden, heeft Gerben Mos een aanzienlijk bedrag opgehaald voor het goede doel. Waar hij streefde naar een bedrag van duizend euro, zamelde Gerben uiteindelijk 5500 euro in voor de KWF actie ‘Groot verzet tegen kanker’. Op 31 mei reed hij zijn tocht en waar de teller al op was gelopen voor de start, ging het tijdens de dag van de actie ook snel. Bij het Toon Hermans Huis Drenthe heeft Gerben nu twee cheques overhandigd.

“Zestig procent van de opbrengst gaat naar een project dat door de KWF zelf gekozen wordt en de overige veertig procent mocht naar een doel naar mijn keus”, legt Gerben nog maar eens uit. “Daarbij heb ik voor het Toon Hermans Huis Drenthe, dat in Hoogeveen gevestigd is, gekozen.” Van het totale bedrag van 5500 euro overhandigde hij dus 2200 euro aan het Toon Hermans Huis Drenthe.

Gerben reed zijn tocht op eerste Pinksterdag ook om aandacht te vragen voor Drenthe als fietsprovincie. Hij slaagde ook daarin, want zowel voor als tijdens en na zijn rit was er veel aandacht voor. Je kunt er in dit artikel alles nog eens over lezen.

/door
Aschwin Kruders

Rosa van Doorn sluit aan bij Giant Liv Benelux Offroad Team

Rosa van Doorn, die al als Liv ambassadeur aan Giant store ‘s-Heerenberg verbonden is, sluit aan bij het Giant Liv Benelux Offroad Team. Waar de 19-jarige renster uit ’s-Heerenberg al ondersteuning kreeg van Giant/Liv, kan ze door aansluiting te maken een uitgebreider wedstrijdprogramma rijden. Bij het team vindt Van Doorn daarnaast ervaren renners om op terug te vallen, zoals oud-olympiër Bas Peters en Monique Zeldenrust. Leeftijdsgenote Larissa Hartog, die in 2018 Nederlands kampioene bij de junior vrouwen was, is ook één van de renners in het team.

In de mountainbikesport is Van Doorn een nog vrij onbeschreven blad. Ze fietst echter al vanaf jongere jaren op recreatief niveau en nam vanaf 2015 deel aan strandraces. In de cross country en op de marathon liet Van Doorn zich bij haar debuut vorig jaar echter direct zien. “Rosa is een heel mooi voorbeeld van iemand die via één van onze Giant stores als ambassadeur de wedstrijdsport heeft leren kennen en vervolgens stappen maakt”, aldus Jan Weevers, die verantwoordelijk is voor het Giant Liv Benelux Offroad Team. “Ze blijft ambassadeur van de store, zoals ook onze andere renners dat bij een Giant store zijn, en kan nu verder profiteren van het programma en de kennis binnen ons team.”

Foto: Rosa van Doorn voor de Giant store in ‘s-Heerenberg

 

/door
Aschwin Kruders

Gerben Mos slaagt in doelen en fietst 350 kilometer door Drenthe

Het is mountainbiker Gerben Mos uit Meppel zondag gelukt om zijn 350 kilometer lange mountainbiketocht door Drenthe te voltooien. De 29-jarige marathon specialist van MijnBAD – Liv/Giant had eerste Pinksterdag uitgekozen voor een tocht langs alle hunebedden. Daarmee wilde Mos laten zien hoe mooi het is om in Drenthe te fietsen. Ook zamelde hij geld in voor het KWF. Hij slaagde met glans. Niet alleen voltooide Mos zijn #Hunebed350, zijn actie bracht online ook heel wat teweeg en daarmee ging hij ver over zijn streefbedrag voor het goede doel.

Mos vertrok zondag om 5.30 uur vanuit Havelte, bij hunebed D53. Om 20.30 uur finishte hij zo’n honderd meter verderop bij hunebed D54. Daar werd hij groots onthaald, door een flink aantal mensen, die daarbij wel de coronaregels in acht namen. “Dat was echt niet normaal”, vertelde Mos er na afloop over. “Ik wist wel dat er wat mensen zouden komen, maar dit waren er wel heel veel. Familie, vrienden, bekenden en zelfs wat mensen die ik niet ken. Dat was wel echt speciaal. Ik heb ook echt genoten vandaag. Ik wilde laten zien hoe mooi Drenthe is en dat heb ik zelf ook zeker weer gezien.”

Na de finish voelde Mos zich nog verrassend goed, hoewel dat niet tijdens de hele tocht zo was. “Het valt me nog wel mee hoe ik hier nu sta. Ik weet nog goed wat ik aan het doen ben. Onderweg had ik het rond de helft wel zwaar, omdat ik wat maagproblemen had en doordat ik vanaf Noordlaren de wind tegen kreeg. Maar na wat cola en winegums kwam ik er weer door. Vanaf 200 kilometer begon het weer te draaien en toen heb ik geen verval meer gehad.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Verkeerd gereden
Toch had het ook maar zo gekund dat de Drentse renner de finish niet had gehaald op de manier zoals hij dat wilde. Bij Schoonoord reed Mos, die een navigatie op zijn fiets volgde, namelijk even verkeerd. “Daar hadden ze een verzorgingspost voor me en die heb ik gemist. Achteraf gezien ben ik er waarschijnlijk op zo’n vijftig tot honderd meter langsheen gereden, want ik heb geen kilometers gemist. Mijn moeder volgde me de hele dag. Die heb ik in Westerbork, met de telefoon van een voorbijganger, kunnen bellen. Doordat mijn telefoon zo goed als leeg was, lag die namelijk in haar auto aan de lader.”

Flink bedrag voor KWF
De hele dag was Mos te volgen via updates op de Instagram account @mijnbadlivgiant. Daar was onder de noemer #Drenthedoetwatmetje veel aandacht voor de provincie, maar ook voor het goede doel. Mos zamelde met zijn tocht namelijk geld in voor de actie ‘Grootverzettegenkanker’ voor het KWF. Dat was een groot succes. “Ik dacht op voorhand; als ik 1000 euro binnenhaal, dan is dat heel mooi.” Aan het einde van de zondag stond de teller echter over de 4500 euro. “Niet normaal! Dat had ik echt niet verwacht”, aldus een blije Mos. Via www.grootverzettegenkanker.nl/participant/gerben-mos kan nog altijd gedoneerd worden.

Foto’s: Anouk Boonstra

/door
Aschwin Kruders

Nieuwe en unieke tenues voor Giant Liv Benelux Offroad Team

De renners van het MijnBAD – Liv/Giant Offroad Team zijn voortaan in een nieuw tenue te bewonderen. Er zal een duidelijker verschil te zien zijn in het Giant tenue van de mannen, waar het blauw nadrukkelijk terugkomt, en het meer zwarte Liv tenue van de vrouwen. Uniek is daarbij ook de persoonlijke touch. Zo zal bij iedere rijder zijn of haar naam in de kraag van het shirt te lezen zijn én wordt de store waarvan ze ambassadeur zijn nadrukkelijk op het shirt vermeldt.

Bij Giant store ‘s-Heerenberg overhandigde Jos Veldhuis, formulemanager bij teamsponsor MijnBAD, de nieuwe kleding aan Jan Weevers. Hij is verantwoordelijk voor het Giant Liv Benelux Offroad Team. Op het tenue van de vrouwen is het MijnBAD in stijl logo te zien, op die van de mannen het logo van MijnBAD. G-skin personalized teamwear maakte de kleding en heeft haar naam eer aan gedaan in deze lijn met kleding waarin de Giant stores en namen van alle rijders per individu naar voren gaan komen.

Foto’s: Op de foto boven overhandigt Jos Veldhuis (links) het mannenshirt aan Jan Weevers. De naam van Giant store Venlo, waarvoor teamrijder Bas Peters in actie komt, is er duidelijk op zichtbaar. Teamrijdster en begeleidster Monique Zeldenrust toont op de foto onder een neutrale versie van het Liv vrouwentenue.

/door
Aschwin Kruders

Gerben Mos gaat schoonheid Drenthe tonen met 350 kilometer lange mountainbikerit langs alle hunebedden

Mountainbiker Gerben Mos uit Meppel maakt zich op voor een bijzondere tocht. In tijden zonder wedstrijden, gaat hij op eerste Pinksterdag zondag 31 mei op zijn mountainbike alle Drentse hunebedden langs. Een tocht over liefst 350 kilometer. Een tocht met een duidelijk doel ook. “Ik wil met deze rit aan mensen laten zien hoe mooi Drenthe wel niet is”, aldus de 29-jarige marathon specialist van MijnBAD – Liv/Giant. “Mensen zullen mij daarbij via de social media van mijn team ook kunnen volgen tijdens de rit. Buiten dat zamel ik met de tocht geld in voor het KWF, waarvoor mensen kunnen doneren.”

Voor Mos zelf zit de uitdaging hem natuurlijk al in het volbrengen van een rit over 350 kilometer. “Dat gaat lukken”, is hij ervan overtuigd. “Maar ik wil vooral ook graag tonen waar ik fiets. Drenthe is ontzettend mooi en ik ken het hier op mijn duimpje, maar ik denk dat veel mensen zich er zich helemaal niet bewust van zijn hoe mooi je hier kunt fietsen. Daar willen we mensen bij betrekken. Ze kunnen mij via de Instagram account @mijnbadlivgiant volgen via foto’s en video’s.” Tijdens dat online volgen, kunnen volgers op 31 mei prijzen winnen door te raden waar Mos op dat moment is.

In actie voor KWF
Met zijn tocht wil Mos ook geld inzamelen voor het KWF. Dat doet hij via de actie ‘Grootverzettegenkanker’. Mos is te steunen via een donatie op een speciaal daarvoor ingerichte pagina. Dat mag per gereden kilometer, per hunebed, maar ook met een vast bedrag: www.grootverzettegenkanker.nl/participant/gerben-mos. “Zestig procent van de opbrengst zal gaan naar een project dat door de KWF zelf gekozen wordt en de overige veertig procent naar een doel naar mijn keus. Daarbij kies ik voor het Toon Hermans Huis Drenthe, dat in Hoogeveen gevestigd is.”

Update 31 mei 11.50 uur
Om 5.30 uur is Gerben op 1e Pinksterdag aan zijn tocht begonnen. Daarbij stond de teller van zijn actie al op zo’n 2600 euro, waar 1000 euro aanvankelijk het doel was. Inmiddels is dat bedrag al opgelopen tot over de 3300 euro. RTV Drenthe kwam in de persoon van Karin Mulder ook langs. Zij maakte voor de start een mooie reportage, die ook de nodige emoties bij Gerben los maakten.

Update 31 mei 16.40 uur
Het schiet flink op. Ondanks wat maagproblemen, heeft Gerben het tempo er goed inzitten. RTV Drenthe volgt hem nog altijd op de voet. Ze hebben zelfs een tweede video online gezet. Bekijk ook die reportage. Via @mijnbadlivgiant blijft de tocht ook op de voet te volgen. Inmiddels is het bedrag weer flink gegroeid en nu meer dan 3800 euro.

/door
Aschwin Kruders

Bas Peters: “Er is veel veranderd in het mountainbiken”

In de afgelopen jaren zagen we Bas Peters als renner van MijnBAD – Liv/Giant nog geregeld een zege meepakken in een marathon. Zo won hij onder meer drie jaar op rij de loodzware Drenthe 200. En ook internationaal staat hij nog altijd zijn mannetje. Deze coronaperiode is een mooi moment om eens terug te kijken met hem. Want wat de oudere generatie zeker weet, maar een groot aantal jonge mountainbiker wellicht niet; Bas deed onder meer al mee aan de Olympische Spelen van 2004 in Athene. “Zo’n ervaring beschrijven is erg lastig.”

Deze zomer zou alweer de vierde Olympische Spelen zijn sinds hij er aan deelnam, maar het starten op de Olympische Spelen, dat kan Bas Peters zich nog goed voor de geest halen. “Mijn deelname aan de Olympische Spelen was zeker het hoogtepunt uit mijn carrière”, zo vertelt hij. “Op de Spelen is alles groter en krijgen sporten, zoals ook het mountainbiken, meer aandacht. Ook het olympische dorp maakte destijds veel indruk op me. Zo zat ik op een dag in de ochtend te ontbijten tussen de Amerikaanse basketballers en stond ik ‘s avonds naast Dennis van der Geest. Dat zijn toch kerels waar je letterlijk en figuurlijk tegenop kijkt.”

“De rit van de WK marathon in Lugano wil ik zeker nog eens een keer gaan rijden”

Met een dertiende plaats in de cross country wedstrijd keerde Bas huiswaarts uit Athene. De winst ging er naar Julien Absalon, waar Bart Brentjens het brons veroverde. Een jaar eerder had Bas al een ander evenement gereden dat voor hem naast de olympische deelname misschien wel het hoogtepunt was. “Ik denk dat mijn eerste WK marathon, in 2003 in Lugano in Zwitserland, de mooiste wedstrijd is die ik gereden heb. Hoeveel kilometer we precies reden weet ik niet. Het zal ergens rond de 90 kilometer zijn geweest. Maar het waren alleen maar mooie trails, bergop en beraf. Die rit wil ik zeker nog eens een keer gaan rijden.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Het mountainbiken was toen Bas begon een sport die nog veel kleiner was en aan een opmars bezig was. Zelf kwam hij ermee in aanraking, zoals dat bij velen gaat, door zijn vader. “Mijn vader liep in die tijd marathons, maar kreeg last van een blessure”, vertelt Bas. “Daardoor kon hij een tijdlang niet hardlopen. Om toch in training te blijven ging hij mountainbiken. Al snel werd ook mijn interesse gewekt door die toen nog een beetje vreemde fiets met dat rechte stuur. Het crossen door de bossen vond ik al snel geweldig om te doen.”

“Al snel werd ook mijn interesse gewekt door die toen nog een beetje vreemde fiets met dat rechte stuur”

Bas zag ‘die vreemde fiets’ zich door de jaren ontwikkelen. “In de olympische race reed ik nog op een aluminium hardtail met 26inch wielen, velgremmen , 2 voorbladen en een 9 speed cassette, 54 centimeter breed (smal) stuur. De fietsen hebben een enorme ontwikkeling doorgemaakt in die jaren. De Giant Anthem 29er die ik nu voor mijn races gebruik heeft een full carbon frame, 29 inch wielen, voor- en achtervering, een breder stuur, schijfremmen en een 1×12 speed groep.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

En het materiaal is ook zeker niet het enige dat anders werd. “Op cross country gebied is er erg veel veranderd. De wedstrijd parcoursen zijn korter en technischer geworden, ook is de wedstrijdduur teruggebracht naar 90 minuten. Ik weet nog goed dat mijn eerste World Cup’s cross country soms wel bijna drie uur duurden. De marathon en meerdaagse evenementen zijn ook populairder geworden. Daar komen steeds meer deelnemers op af en het aantal wedstrijden is ook flink toegenomen.”

“Ik kan me momenteel niet voorstellen dat ik helemaal niet meer fiets”

Een geheim waarom hij op bijna 42-jarige leeftijd nog altijd met de beste elite renners meestrijd? “Haha, het antwoord op die vraag kan ik natuurlijk niet geven, want dan is het geen geheim meer.” Het plezier is er in ieder geval een heel groot onderdeel van. “Ik kan me momenteel niet voorstellen dat ik helemaal niet meer fiets, waarschijnlijk zal ik ook altijd wel blijven mountainbiken. Maar er zal wel een keer een moment komen dat het wat minder zal worden. Wanneer, hoe en wat zal de toekomst uitwijzen. Als ik bijvoorbeeld terugkijk dan was mijn vijfde plaats op de WK in 2003 in Lugano iets waar ik trots op ben, maar ook nu nog kan ik trots zijn op een mooie prestatie.”

/door
Aschwin Kruders

Gerben Mos nieuw bij MijnBAD – Liv/Giant

Mountainbiker Gerben Mos sluit zich aan bij het MijnBAD – Liv/Giant wedstrijd team. De 29-jarige marathon specialist uit Meppel werkt al enkele jaren voor Giant Store Arnt in Ruinen. Mos is Store ambassadeur van Giant en zal daarbij in actie komen namens het offroad wedstrijd team. Daarin zijn met Bas Peters en Thom Bonder ook al twee andere renners opgenomen die behoren tot de Nederlandse top van het marathon mountainbiken.

“De afgelopen jaren ben ik me meer en meer op de marathon gaan richten”, vertelt Mos. “Met Giant heb ik dankzij mijn werk al langer een speciale band. Dat we nu ook op deze manier samen kunnen gaan werken vind ik erg mooi. Samen met Jan Weevers, die verantwoordelijk is voor het wedstrijd team, hebben we een mooi plan gemaakt. Zo zullen er ook een aantal internationale marathons opgenomen worden in mijn programma. Ik had mijn eerste wedstrijd voor het team al gereden willen hebben, maar door de coronacrisis is dat nog even uitgesteld. Ik kijk er naar uit om er alsnog een mooi jaar van te maken, zodra we weer in actie kunnen komen.”

Bij Giant en het team is men blij met de komst van Mos. “Gerben is absoluut een directe versterking voor ons merk”, aldus Weevers. “Dat was hij eigenlijk al binnen de winkel, maar nu zal hij dus ook daadwerkelijk voor onze team situatie in actie gaan komen. Met Thom en Bas hebben we ook twee sterke andere marathon renners. Dat kan samen ook weer goed uitpakken. De mannen kunnen ervaringen delen en elkaar sterker maken.”

/door
Aschwin Kruders

Podiumplaats Monique Zeldenrust in Apeldoorn

Achter olympisch kampioene wielrennen Anna van der Breggen is Monique Zeldenrust zaterdag tweede geworden in de Wave Bike Marathon Apeldoorn. Die wedstrijd maakt deel uit van de LIV Ladies Cup. Het was haar eerste wedstrijd weer, na haar deelname aan de zesdaagse Andalucia Bike Race, die vorige week zondag eindigde. “Na de wedstrijd in Spanje heb ik een verkoudheidje opgelopen, dus ik voelde me nog niet helemaal fit vandaag.”

Toch kwam er een tweede plaats uitrollen. “Ik had het de eerste ronde zwaar en kon niet veel meer dan de dames uit mijn groepje van vier rensters volgen”, vertelt Monique. “In de tweede ronde kwam ik er gelukkig iets meer door en kon ik ook wat meer kopwerk verrichten. In de finale reed ik op het juiste moment op kop en op een technische singletrack heb ik het verschil kunnen maken. Die voorsprong wist ik daarna nog twee kilometer vol te houden tot de finish. Anna van der Breggen was in de eerste ronde al gevlogen en zo mocht ik op het tweede treetje plaatsnemen.”

/door
Aschwin Kruders

Andalucia Bike Race afgesloten als derde team

Met een derde plaats in het teamklassement hebben de renners van MijnBAD – Liv/Giant de Andalucia Bike Race afgesloten. In de laatste drie dagen van de Spaanse zesdaagse wisten Thom Bonder en Monique Zeldenrust zichzelf flink te verbeteren. Bas Peters had veel last van de flinke val die hij maakte in de derde etappe. “Ik had de laatste dagen nogal wat last van mijn verwondingen en kneuzingen”, kijkt Bas na de slotrit terug. “Gisteren heb ik zelfs nog getwijfeld of ik wel zou starten.”

Bas kwam naar Spanje om wedstrijdkilometers te maken met het oog op de rest van het seizoen, zo vertelde hij voor de wedstrijd. Daar slaagde hij uiteindelijk wel in. “Gelukkig ben ik wel gestart gisteren, met als doel om zaterdag en zondag de finish te halen en zo nog wat kilometers te maken. Vandaag ging het weer wat beter dan gisteren. Zo heb ik toch nog met een redelijk gevoel een zware, moeizame, week afgesloten.”

Tijdens de week ging Monique steeds beter presteren. Ook zij gebruikte de wedstrijd om kilometers te maken, nu ze weer in actie kan komen na een knieblessure. Waar ze begon met een twintigste plek in de openingstijdrit, werd het dag na dat beter. “Ik heb de meerdaagse goed afgesloten”, vertelt Monique. “Ik voelde me gisteren en vandaag alweer een stuk sterker dan in het begin van de week. Dat is een teken dat het met de basisconditie wel goed zit. Gisteren werd ik twaalfde en vandaag zelfs elfde. Het is een leuke bijkomstigheid dat we met het team een derde plaats wisten te behalen.” Daar droeg ook Jan Weevers aan bij, die naast de begeleiding van het team ditmaal zelf ook in actie kwam bij de masters.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Foto: organisatie – Bas Peters in actie

Sterk slot
In de eerste dagen kende Thom best wat problemen. Hij had pijnlijke benen en had met pech af te rekenen. Dat kreeg vervelend genoeg een vervolg in de vierde etappe, afgelopen vrijdag. “Ik reed weer drie keer lek en heb het daarna relatief rustig aan gedaan om me voor zaterdag en zondag te sparen.” Dat waren de dagen waar Thom donderdag ook al naar uitkeek. “Gisteren was een dagje zonder te grote problemen. Het enige jammere was dat ik door een valpartij van een andere renner voor me een grote groep kwijtraakte, waardoor ik alleen kwam te rijden op de snelle stukken.” Als 26e kwam Thom over de streep.

Zondag hoopte hij op meer en dat lukte. “Vandaag ging het erg lekker. Ik had een mooie groep en viel niet stil. In de laatste afdaling had ik helaas nog wel een afloper, waardoor ik twee of drie plaatsen verloor, maar een zestiende plaats is niet slecht in dit veld. Ik ben blij dat ik de laatste twee dagen toch nog wat heb kunnen laten zien en ik denk dat ik op de juiste weg ben om over een maandje in goede vorm bij het NK aan de start te staan.”

Foto boven: v.l.n.r. Jan Weevers, Monique Zeldenrust, Thom Bonder en Bas Peters

/door
Aschwin Kruders

Andalucia Bike Race halverwege na drie pittige dagen

De eerste drie dagen in de Andalucia Bike Race zijn achter de rug. Daarmee hebben Thom Bonder, Monique Zeldenrust en Bas Peters de helft erop zitten in de zesdaagse mountainbike etappekoers in het zuiden van Spanje. Tot nu toe kenmerkt de wedstrijd zich niet alleen door de mooie omgeving, maar ook door het sterke deelnemersveld. Dat de resultaten daardoor wat meer in de subtop en middenmoot zitten, mag de pret echter niet drukken. Het biedt genoeg aanknopingspunten.

Met de nodige vertraging arriveerde het team in Spanje. “De dag voor de wedstrijd vlogen we naar Malaga”, kijkt Thom terug. “Net voordat we zouden landen maakte de piloot op het laatste moment een doorstart, omdat het volgens hem niet veilig was om te landen door laaghangende wolken. We kwamen op een ander vliegveld aan, Jerez AirPort. Na een uurtje wou hij weer naar Malaga vliegen en stonden we op de startbaan, maar bleek er een technisch mankement te zijn. Uiteindelijk konden we een uur daarna toch naar Malaga, maar zaten we al met al zes uur in het vliegtuig in plaats van een kleine drie uur. We hadden gepland om om 13.00 uur in Jaén, de start plaats van de wedstrijd aan te komen. Dat werd 18.00 uur.”

Dinsdag moest er voor het eerst gefietst worden. Een lastig begin, want de 25 kilometer lange tijdrit bestond uit één lange klim, gevolgd door één lange afdaling. “Die eerste etappe voelde wel goed aan, maar ik merkte toch dat het de eerste wedstrijd van het seizoen is”, aldus Bas. “Ik moest er toch weer even inkomen.” Ook Thom had nog niet de juiste benen; “Op de helft van de klim kreeg ik pijn in beide bovenbeenspieren. Ik heb er doorheen getrapt, maar reed hierdoor geen goed resultaat.”

Wisselende resultaten
Waar in de tijdrit direct het hoogste punt van de week werd opgezocht, stond op dag twee de op één na langste rit van de zes dagen gepland, met daarin de op één na hoogste klim. Thom: “Mijn spieren waren nog steeds beurs, maar het ging toch al wat beter. Vooral op de steile klimmen en loopstukken kon ik niet hard door de pijn in mijn bovenbenen.” Bas had juist een betere dag. “Die rit was zo’n zeventig kilometer en het ging vanaf het begin al een stuk beter”, vertelt hij. Over zijn resultaat was Bas dan ook tevreden. “Uiteindelijk werd ik 32e in een toch wel erg sterk internationaal deelnemersveld.”

Deze donderdag was het vervolgens al tijd voor de derde etappe. Die kenmerkte zich voor beide mannen door pech. “Vandaag ben ik na een goede start hard onderuit gegaan, daarna liep het niet meer lekker”, aldus Bas. Thom viel niet, maar het zat hem toch ook zeker niet mee. Hij legt uit: “De benen voelden weer goed, maar ik had vier keer een lekke band. Gelukkig heb ik wel de finish bereikt, maar mijn klassement is hierdoor weg. Morgen is het weer steil klimmen en dat ligt mij niet, maar ik ga proberen om zaterdag of zondag voor een goede dagklassering te gaan.”

Basis leggen
Ook Monique rijdt de Andalucia Bike Race. Echter wel met een wat ander doel, nadat ze eerder te kampen had met een knieblessure. “Vandaag reden we een super mooie etappe”, vertelt ze, aangevend dat ze ook geniet van het parcours. “Het ging de hele tijd op en af, met mooie technische afdalingen. De eerste twee dagen had ik het aardig zwaar aangezien ik de weken ervoor door de knieblessure weinig heb kunnen doen. Vooral het vele klimmen en het rijden van de technische stukken zijn sowieso zo vroeg in het seizoen wel weer even wennen. Maar vandaag had ik het goede gevoel weer aardig te pakken. Door niet te gek te doen hoop ik weer een basis te leggen en vanuit daar verder op te bouwen voor de rest van het seizoen.”

/door